Aigaberdenc

End’un talhuc de pan

Peir Massartic

Entà l’inconeguda de Wurgen en Saxa qui, lo 23 d’abriu 1945, pauc avant n’estèssi liberat, e’m dèc un talhuc de pan gris.

Lo presonèr hrobit a qui dès, au passatge,

d’un còr tant pietadós un tròç de pan eishut,

en un d’aqueths moments qui dèishan l’òme mut,

lo jorn mèma, en ta vila, acabèc son viatge.

M’as hèit la caritat, e qu’auràs en omatge,

nòbla hemna estrangèra, un poèma insabut,

que sola aurés comprés, e qui n’a pas vertut

ende’us qui n’an pas vist la lutz de ton visatge.

Çò qu’as hèit entà jo james t’ac tornarèi

ací- baish, de segur; mes que prègui sant Pèir

de recéber ton amna a son òra darrèra,

Enpr’amor, peus camins on los captius se’n van,

èi james vist digun, au bòrd d’ua carrèra,

coma sabós, praubassa, a saber dar lo pan.