Arear lavedanés deth Institut d’estudis occitans
Auròst tà Joan-Loís Plaas
Un deths nostes que se’n d’ei anat.
Joan-Loís Plaas, deth çò de Massip de Sent-Savin, que participava activaments, dab Solange era hemna sua, aras activitats en occitan en Lavedan uns vint ans-a. Que ièra deth grope qui creè er’associacion Aigaberdenc tà estructurar eths cors e encontres en occitan. Non s’agé mancat a nada dictada, a nada lectura de poesia… Miélher, qu’estè eth un de nosautis a anar ath derà deth engatjament a causir un poèma e a legui’u en public : que’s gahè a escríver poesia. Locutor naturau, qu’ageva umor e tanben bon pic. Sovent, que ns’auheriva vocabulari e expressions lavedanesas qui l’arribavan espontanèumant.
Era malaudia qui’u se n’a portat que l’ageva empaishat d’arribar dab nosautis a Aush era primavèra darrèra.
Adiu Joan-Loís, que nse vòs mancar.
Entaras aunors, dus de nosautis qu’agén preparat auròsts. Que los hicam en seguint.
Aumenatge de Terèsa Bayès, leguit a Sent-Savin taras aunors.
A l’escòla occitana, classa d’Aigaberdenc
a costat de Solange, la cagèra qu’ei vueita
l’estudiant qu’ei absent que mancas tu Jan-Loís
que d’es partit tròp lèu tot qu’ei anat tròp viste
còrs herits còrs dolents
que ns’as deishats a tots eishavanits e tristes
mès no’t haré pas gòi que ploren los amics
tu qui agevas tostemps un mot plasent a díser
Ua peguessa a condar entà hèr-nse arríder
a la gran pena qui èm que vam arresistar
entà hèr-te aunor vam sajar d’estar hòrts
Tu qui d’es en camin ath miei deras estelas
qu’i vas bessèr crotzar Mistral, Palay, Desporrins,
Lacontra, Camelat, tots aqueths grans felibres
qui an portat tant haut era lenga de nosta
Ditz-los que viu tostemps nosta lenga mairana
e tant qui viveram tostemps que viverà
Quan arribes bèth lèu davant era gran pòrta
demanda a sent Peir de dar eth torn de clau
segur que t’aurirà permor qu’èras brave òmi
aciu en Paradís assietat sus la nublas
auprès de lo Bon Diu que’t poderàs pausar
e nos ací devath que’t veiram a passar
adiu Jan Loís
Aquera poesia en francés de Francis Jammes qu’ei estada hicada en musica e cantada per Georges Brassens.
Adaptacion en gascon per Renat Capdevielle.
LA PREGÀRIA
Per lo petit drollòt morint près de son mair,
Mentre que mainadets jògan aciu en malh ;
Per l’auseron blaçat qui non comprén quin ara,
Son ala tot d’un còp, e sagna e davara ;
Per la set e la hami, e lo mau qui’s prepara,
Que’vs saludi, Maria…
Per los mainats trucats per lo briac qui entra ;
Per l’aso qui recéu pos e patacs en vrente ;
Per l’umiliacion grana d’ua justa castigada ;
Per la vièrja venuda que an desabilhada ;
Per lo hilh dont la mair ei estada infamiada,
Que’vs saludi, Maria…
Per la vielha qui cai plegant devath lo pés
Cridant : « Mon Diu !» ; per lo malurós qui jamés
No’s podó emparar sus ua amor umana,
Coma la crotz deu hilh sus Simon de Cirana ;
Per lo chivau cadut talament que s’ahana,
Que’vs saludi, Maria…
Per los quat’aurizonts crucificant lo monde ;
Per los de qui la carn s’esglacha en tròçs immondes ;
Per los qui n’an mes pè, per los qui n’an mes man ;
Per lo malaut perdut e qui’s moreish en jaç,
E per l’innocent pres per un murtrèr brutàs,
Que’vs saludi, Maria…
Per la mair aprenent que son hilh ei garit ;
Per l’ausèth aperant l’ausèth cadut deu nit ;
Per la flor qui a set e troba la rosada ;
Per lo poton perdut e la gaujor balhada,
E per lo mendicant qui descobreish moneda,
E per noste Jan-Lois qui estè òmi bon,
Que’vs saludi, Maria…
ErA rentrada d’Aigaberdenc
Eths cors d’Aigaberdenc que tornan préner : Dijaus 9 d’octobre a Sent-Savin, a siés òras deth ser (18h). Que ns’amassaram ena sala der’Abadia, a costat dera glèisa. Sala de devath a man esquèrra.
Eth lendoman, divés 10 d’octobre a Arrens, a ueit òras deth ser (20h), que’s tiérà ua serada ath torn de Miquèu de Camelat, vietz escotar a Joan Salles-Loustau qui nse parlarà de Miquèu de Camelat. En seguint eth espectacle (en francés) « Eras nostas Istuèras », que serà dat.
Dia d’Estudis Aigaberdenc 2025/
Divés 20 que ièram uns 29 deth cors d’Aigaberdenc e deth cors der’UTL Tarba a descobrir era vila d’Aush. Gavidats eth maitin per Joan-Miquèu Espinassa, en mensprètz dera calorassa, qu’èm hèit ua virada pera vila hauta, der’evocacion d’Elimberri ath Intendent Antòni Megret (non, pas lo comissari) d’Etigny en passant per’esplendor deths veiriaus d’Arnaut de Mòlas ena catedrau. Eth vrèspe eth teatre ar’italiana e eth Musèu deras Americas que ns’arcuelhón. En aqueste musèu qu’i podom apreciar, hòra deras colleccions precolombianas esmiraglantas, quauques objèctes istorics associats ath noste ermite lavedanés Sent Orens qui estó arquevesque d’Aush.
Auròst tà Joan-Loís Plaas
Un deths nostes que se’n d’ei anat.
Joan-Loís Plaas, deth çò de Massip de Sent-Savin, que participava activaments, dab Solange era hemna sua, aras activitats en occitan en Lavedan uns vint ans-a. Que ièra deth grope qui creè er’associacion Aigaberdenc tà estructurar eths cors e encontres en occitan. Non s’agé mancat a nada dictada, a nada lectura de poesia… Miélher, qu’estè eth un de nosautis a anar ath derà deth engatjament a causir un poèma e a legui’u en public : que’s gahè a escríver poesia. Locutor naturau, qu’ageva umor e tanben bon pic. Sovent, que ns’auheriva vocabulari e expressions lavedanesas qui l’arribavan espontanèumant.
Era malaudia qui’u se n’a portat que l’ageva empaishat d’arribar dab nosautis a Aush era primavèra darrèra.
Adiu Joan-Loís, que nse vòs mancar.
Entaras aunors, dus de nosautis qu’agén preparat auròsts. Que los hicam en seguint.
Aumenatge de Terèsa Bayès, leguit a Sent-Savin taras aunors.
A l’escòla occitana, classa d’Aigaberdenc
a costat de Solange, la cagèra qu’ei vueita
l’estudiant qu’ei absent que mancas tu Jan-Loís
que d’es partit tròp lèu tot qu’ei anat tròp viste
còrs herits còrs dolents
que ns’as deishats a tots eishavanits e tristes
mès no’t haré pas gòi que ploren los amics
tu qui agevas tostemps un mot plasent a díser
Ua peguessa a condar entà hèr-nse arríder
a la gran pena qui èm que vam arresistar
entà hèr-te aunor vam sajar d’estar hòrts
Tu qui d’es en camin ath miei deras estelas
qu’i vas bessèr crotzar Mistral, Palay, Desporrins,
Lacontra, Camelat, tots aqueths grans felibres
qui an portat tant haut era lenga de nosta
Ditz-los que viu tostemps nosta lenga mairana
e tant qui viveram tostemps que viverà
Quan arribes bèth lèu davant era gran pòrta
demanda a sent Peir de dar eth torn de clau
segur que t’aurirà permor qu’èras brave òmi
aciu en Paradís assietat sus la nublas
auprès de lo Bon Diu que’t poderàs pausar
e nos ací devath que’t veiram a passar
adiu Jan Loís
Aquera poesia en francés de Francis Jammes qu’ei estada hicada en musica e cantada per Georges Brassens.
Adaptacion en gascon per Renat Capdevielle.
LA PREGÀRIA
Per lo petit drollòt morint près de son mair,
Mentre que mainadets jògan aciu en malh ;
Per l’auseron blaçat qui non comprén quin ara,
Son ala tot d’un còp, e sagna e davara ;
Per la set e la hami, e lo mau qui’s prepara,
Que’vs saludi, Maria…
Per los mainats trucats per lo briac qui entra ;
Per l’aso qui recéu pos e patacs en vrente ;
Per l’umiliacion grana d’ua justa castigada ;
Per la vièrja venuda que an desabilhada ;
Per lo hilh dont la mair ei estada infamiada,
Que’vs saludi, Maria…
Per la vielha qui cai plegant devath lo pés
Cridant : « Mon Diu !» ; per lo malurós qui jamés
No’s podó emparar sus ua amor umana,
Coma la crotz deu hilh sus Simon de Cirana ;
Per lo chivau cadut talament que s’ahana,
Que’vs saludi, Maria…
Per los quat’aurizonts crucificant lo monde ;
Per los de qui la carn s’esglacha en tròçs immondes ;
Per los qui n’an mes pè, per los qui n’an mes man ;
Per lo malaut perdut e qui’s moreish en jaç,
E per l’innocent pres per un murtrèr brutàs,
Que’vs saludi, Maria…
Per la mair aprenent que son hilh ei garit ;
Per l’ausèth aperant l’ausèth cadut deu nit ;
Per la flor qui a set e troba la rosada ;
Per lo poton perdut e la gaujor balhada,
E per lo mendicant qui descobreish moneda,
E per noste Jan-Lois qui estè òmi bon,
Que’vs saludi, Maria…
ErA rentrada d’Aigaberdenc
Eths cors d’Aigaberdenc que tornan préner : Dijaus 9 d’octobre a Sent-Savin, a siés òras deth ser (18h). Que ns’amassaram ena sala der’Abadia, a costat dera glèisa. Sala de devath a man esquèrra.
Eth lendoman, divés 10 d’octobre a Arrens, a ueit òras deth ser (20h), que’s tiérà ua serada ath torn de Miquèu de Camelat, vietz escotar a Joan Salles-Loustau qui nse parlarà de Miquèu de Camelat. En seguint eth espectacle (en francés) « Eras nostas Istuèras », que serà dat.
Dia d’Estudis Aigaberdenc 2025/
Divés 20 que ièram uns 29 deth cors d’Aigaberdenc e deth cors der’UTL Tarba a descobrir era vila d’Aush. Gavidats eth maitin per Joan-Miquèu Espinassa, en mensprètz dera calorassa, qu’èm hèit ua virada pera vila hauta, der’evocacion d’Elimberri ath Intendent Antòni Megret (non, pas lo comissari) d’Etigny en passant per’esplendor deths veiriaus d’Arnaut de Mòlas ena catedrau. Eth vrèspe eth teatre ar’italiana e eth Musèu deras Americas que ns’arcuelhón. En aqueste musèu qu’i podom apreciar, hòra deras colleccions precolombianas esmiraglantas, quauques objèctes istorics associats ath noste ermite lavedanés Sent Orens qui estó arquevesque d’Aush.
Auròst tà Joan-Loís Plaas
Un deths nostes que se’n d’ei anat.
Joan-Loís Plaas, deth çò de Massip de Sent-Savin, que participava activaments, dab Solange era hemna sua, aras activitats en occitan en Lavedan uns vint ans-a. Que ièra deth grope qui creè er’associacion Aigaberdenc tà estructurar eths cors e encontres en occitan. Non s’agé mancat a nada dictada, a nada lectura de poesia… Miélher, qu’estè eth un de nosautis a anar ath derà deth engatjament a causir un poèma e a legui’u en public : que’s gahè a escríver poesia. Locutor naturau, qu’ageva umor e tanben bon pic. Sovent, que ns’auheriva vocabulari e expressions lavedanesas qui l’arribavan espontanèumant.
Era malaudia qui’u se n’a portat que l’ageva empaishat d’arribar dab nosautis a Aush era primavèra darrèra.
Adiu Joan-Loís, que nse vòs mancar.
Entaras aunors, dus de nosautis qu’agén preparat auròsts. Que los hicam en seguint.
Aumenatge de Terèsa Bayès, leguit a Sent-Savin taras aunors.
A l’escòla occitana, classa d’Aigaberdenc
a costat de Solange, la cagèra qu’ei vueita
l’estudiant qu’ei absent que mancas tu Jan-Loís
que d’es partit tròp lèu tot qu’ei anat tròp viste
còrs herits còrs dolents
que ns’as deishats a tots eishavanits e tristes
mès no’t haré pas gòi que ploren los amics
tu qui agevas tostemps un mot plasent a díser
Ua peguessa a condar entà hèr-nse arríder
a la gran pena qui èm que vam arresistar
entà hèr-te aunor vam sajar d’estar hòrts
Tu qui d’es en camin ath miei deras estelas
qu’i vas bessèr crotzar Mistral, Palay, Desporrins,
Lacontra, Camelat, tots aqueths grans felibres
qui an portat tant haut era lenga de nosta
Ditz-los que viu tostemps nosta lenga mairana
e tant qui viveram tostemps que viverà
Quan arribes bèth lèu davant era gran pòrta
demanda a sent Peir de dar eth torn de clau
segur que t’aurirà permor qu’èras brave òmi
aciu en Paradís assietat sus la nublas
auprès de lo Bon Diu que’t poderàs pausar
e nos ací devath que’t veiram a passar
adiu Jan Loís
Aquera poesia en francés de Francis Jammes qu’ei estada hicada en musica e cantada per Georges Brassens.
Adaptacion en gascon per Renat Capdevielle.
LA PREGÀRIA
Per lo petit drollòt morint près de son mair,
Mentre que mainadets jògan aciu en malh ;
Per l’auseron blaçat qui non comprén quin ara,
Son ala tot d’un còp, e sagna e davara ;
Per la set e la hami, e lo mau qui’s prepara,
Que’vs saludi, Maria…
Per los mainats trucats per lo briac qui entra ;
Per l’aso qui recéu pos e patacs en vrente ;
Per l’umiliacion grana d’ua justa castigada ;
Per la vièrja venuda que an desabilhada ;
Per lo hilh dont la mair ei estada infamiada,
Que’vs saludi, Maria…
Per la vielha qui cai plegant devath lo pés
Cridant : « Mon Diu !» ; per lo malurós qui jamés
No’s podó emparar sus ua amor umana,
Coma la crotz deu hilh sus Simon de Cirana ;
Per lo chivau cadut talament que s’ahana,
Que’vs saludi, Maria…
Per los quat’aurizonts crucificant lo monde ;
Per los de qui la carn s’esglacha en tròçs immondes ;
Per los qui n’an mes pè, per los qui n’an mes man ;
Per lo malaut perdut e qui’s moreish en jaç,
E per l’innocent pres per un murtrèr brutàs,
Que’vs saludi, Maria…
Per la mair aprenent que son hilh ei garit ;
Per l’ausèth aperant l’ausèth cadut deu nit ;
Per la flor qui a set e troba la rosada ;
Per lo poton perdut e la gaujor balhada,
E per lo mendicant qui descobreish moneda,
E per noste Jan-Lois qui estè òmi bon,
Que’vs saludi, Maria…
ErA rentrada d’Aigaberdenc
Eths cors d’Aigaberdenc que tornan préner : Dijaus 9 d’octobre a Sent-Savin, a siés òras deth ser (18h). Que ns’amassaram ena sala der’Abadia, a costat dera glèisa. Sala de devath a man esquèrra.
Eth lendoman, divés 10 d’octobre a Arrens, a ueit òras deth ser (20h), que’s tiérà ua serada ath torn de Miquèu de Camelat, vietz escotar a Joan Salles-Loustau qui nse parlarà de Miquèu de Camelat. En seguint eth espectacle (en francés) « Eras nostas Istuèras », que serà dat.
Dia d’Estudis Aigaberdenc 2025/
Divés 20 que ièram uns 29 deth cors d’Aigaberdenc e deth cors der’UTL Tarba a descobrir era vila d’Aush. Gavidats eth maitin per Joan-Miquèu Espinassa, en mensprètz dera calorassa, qu’èm hèit ua virada pera vila hauta, der’evocacion d’Elimberri ath Intendent Antòni Megret (non, pas lo comissari) d’Etigny en passant per’esplendor deths veiriaus d’Arnaut de Mòlas ena catedrau. Eth vrèspe eth teatre ar’italiana e eth Musèu deras Americas que ns’arcuelhón. En aqueste musèu qu’i podom apreciar, hòra deras colleccions precolombianas esmiraglantas, quauques objèctes istorics associats ath noste ermite lavedanés Sent Orens qui estó arquevesque d’Aush.
Auròst tà Joan-Loís Plaas
Un deths nostes que se’n d’ei anat.
Joan-Loís Plaas, deth çò de Massip de Sent-Savin, que participava activaments, dab Solange era hemna sua, aras activitats en occitan en Lavedan uns vint ans-a. Que ièra deth grope qui creè er’associacion Aigaberdenc tà estructurar eths cors e encontres en occitan. Non s’agé mancat a nada dictada, a nada lectura de poesia… Miélher, qu’estè eth un de nosautis a anar ath derà deth engatjament a causir un poèma e a legui’u en public : que’s gahè a escríver poesia. Locutor naturau, qu’ageva umor e tanben bon pic. Sovent, que ns’auheriva vocabulari e expressions lavedanesas qui l’arribavan espontanèumant.
Era malaudia qui’u se n’a portat que l’ageva empaishat d’arribar dab nosautis a Aush era primavèra darrèra.
Adiu Joan-Loís, que nse vòs mancar.
Entaras aunors, dus de nosautis qu’agén preparat auròsts. Que los hicam en seguint.
Aumenatge de Terèsa Bayès, leguit a Sent-Savin taras aunors.
A l’escòla occitana, classa d’Aigaberdenc
a costat de Solange, la cagèra qu’ei vueita
l’estudiant qu’ei absent que mancas tu Jan-Loís
que d’es partit tròp lèu tot qu’ei anat tròp viste
còrs herits còrs dolents
que ns’as deishats a tots eishavanits e tristes
mès no’t haré pas gòi que ploren los amics
tu qui agevas tostemps un mot plasent a díser
Ua peguessa a condar entà hèr-nse arríder
a la gran pena qui èm que vam arresistar
entà hèr-te aunor vam sajar d’estar hòrts
Tu qui d’es en camin ath miei deras estelas
qu’i vas bessèr crotzar Mistral, Palay, Desporrins,
Lacontra, Camelat, tots aqueths grans felibres
qui an portat tant haut era lenga de nosta
Ditz-los que viu tostemps nosta lenga mairana
e tant qui viveram tostemps que viverà
Quan arribes bèth lèu davant era gran pòrta
demanda a sent Peir de dar eth torn de clau
segur que t’aurirà permor qu’èras brave òmi
aciu en Paradís assietat sus la nublas
auprès de lo Bon Diu que’t poderàs pausar
e nos ací devath que’t veiram a passar
adiu Jan Loís
Aquera poesia en francés de Francis Jammes qu’ei estada hicada en musica e cantada per Georges Brassens.
Adaptacion en gascon per Renat Capdevielle.
LA PREGÀRIA
Per lo petit drollòt morint près de son mair,
Mentre que mainadets jògan aciu en malh ;
Per l’auseron blaçat qui non comprén quin ara,
Son ala tot d’un còp, e sagna e davara ;
Per la set e la hami, e lo mau qui’s prepara,
Que’vs saludi, Maria…
Per los mainats trucats per lo briac qui entra ;
Per l’aso qui recéu pos e patacs en vrente ;
Per l’umiliacion grana d’ua justa castigada ;
Per la vièrja venuda que an desabilhada ;
Per lo hilh dont la mair ei estada infamiada,
Que’vs saludi, Maria…
Per la vielha qui cai plegant devath lo pés
Cridant : « Mon Diu !» ; per lo malurós qui jamés
No’s podó emparar sus ua amor umana,
Coma la crotz deu hilh sus Simon de Cirana ;
Per lo chivau cadut talament que s’ahana,
Que’vs saludi, Maria…
Per los quat’aurizonts crucificant lo monde ;
Per los de qui la carn s’esglacha en tròçs immondes ;
Per los qui n’an mes pè, per los qui n’an mes man ;
Per lo malaut perdut e qui’s moreish en jaç,
E per l’innocent pres per un murtrèr brutàs,
Que’vs saludi, Maria…
Per la mair aprenent que son hilh ei garit ;
Per l’ausèth aperant l’ausèth cadut deu nit ;
Per la flor qui a set e troba la rosada ;
Per lo poton perdut e la gaujor balhada,
E per lo mendicant qui descobreish moneda,
E per noste Jan-Lois qui estè òmi bon,
Que’vs saludi, Maria…
ErA rentrada d’Aigaberdenc
Eths cors d’Aigaberdenc que tornan préner : Dijaus 9 d’octobre a Sent-Savin, a siés òras deth ser (18h). Que ns’amassaram ena sala der’Abadia, a costat dera glèisa. Sala de devath a man esquèrra.
Eth lendoman, divés 10 d’octobre a Arrens, a ueit òras deth ser (20h), que’s tiérà ua serada ath torn de Miquèu de Camelat, vietz escotar a Joan Salles-Loustau qui nse parlarà de Miquèu de Camelat. En seguint eth espectacle (en francés) « Eras nostas Istuèras », que serà dat.
Dia d’Estudis Aigaberdenc 2025/
Divés 20 que ièram uns 29 deth cors d’Aigaberdenc e deth cors der’UTL Tarba a descobrir era vila d’Aush. Gavidats eth maitin per Joan-Miquèu Espinassa, en mensprètz dera calorassa, qu’èm hèit ua virada pera vila hauta, der’evocacion d’Elimberri ath Intendent Antòni Megret (non, pas lo comissari) d’Etigny en passant per’esplendor deths veiriaus d’Arnaut de Mòlas ena catedrau. Eth vrèspe eth teatre ar’italiana e eth Musèu deras Americas que ns’arcuelhón. En aqueste musèu qu’i podom apreciar, hòra deras colleccions precolombianas esmiraglantas, quauques objèctes istorics associats ath noste ermite lavedanés Sent Orens qui estó arquevesque d’Aush.
Auròst tà Joan-Loís Plaas
Un deths nostes que se’n d’ei anat.
Joan-Loís Plaas, deth çò de Massip de Sent-Savin, que participava activaments, dab Solange era hemna sua, aras activitats en occitan en Lavedan uns vint ans-a. Que ièra deth grope qui creè er’associacion Aigaberdenc tà estructurar eths cors e encontres en occitan. Non s’agé mancat a nada dictada, a nada lectura de poesia… Miélher, qu’estè eth un de nosautis a anar ath derà deth engatjament a causir un poèma e a legui’u en public : que’s gahè a escríver poesia. Locutor naturau, qu’ageva umor e tanben bon pic. Sovent, que ns’auheriva vocabulari e expressions lavedanesas qui l’arribavan espontanèumant.
Era malaudia qui’u se n’a portat que l’ageva empaishat d’arribar dab nosautis a Aush era primavèra darrèra.
Adiu Joan-Loís, que nse vòs mancar.
Entaras aunors, dus de nosautis qu’agén preparat auròsts. Que los hicam en seguint.
Aumenatge de Terèsa Bayès, leguit a Sent-Savin taras aunors.
A l’escòla occitana, classa d’Aigaberdenc
a costat de Solange, la cagèra qu’ei vueita
l’estudiant qu’ei absent que mancas tu Jan-Loís
que d’es partit tròp lèu tot qu’ei anat tròp viste
còrs herits còrs dolents
que ns’as deishats a tots eishavanits e tristes
mès no’t haré pas gòi que ploren los amics
tu qui agevas tostemps un mot plasent a díser
Ua peguessa a condar entà hèr-nse arríder
a la gran pena qui èm que vam arresistar
entà hèr-te aunor vam sajar d’estar hòrts
Tu qui d’es en camin ath miei deras estelas
qu’i vas bessèr crotzar Mistral, Palay, Desporrins,
Lacontra, Camelat, tots aqueths grans felibres
qui an portat tant haut era lenga de nosta
Ditz-los que viu tostemps nosta lenga mairana
e tant qui viveram tostemps que viverà
Quan arribes bèth lèu davant era gran pòrta
demanda a sent Peir de dar eth torn de clau
segur que t’aurirà permor qu’èras brave òmi
aciu en Paradís assietat sus la nublas
auprès de lo Bon Diu que’t poderàs pausar
e nos ací devath que’t veiram a passar
adiu Jan Loís
Aquera poesia en francés de Francis Jammes qu’ei estada hicada en musica e cantada per Georges Brassens.
Adaptacion en gascon per Renat Capdevielle.
LA PREGÀRIA
Per lo petit drollòt morint près de son mair,
Mentre que mainadets jògan aciu en malh ;
Per l’auseron blaçat qui non comprén quin ara,
Son ala tot d’un còp, e sagna e davara ;
Per la set e la hami, e lo mau qui’s prepara,
Que’vs saludi, Maria…
Per los mainats trucats per lo briac qui entra ;
Per l’aso qui recéu pos e patacs en vrente ;
Per l’umiliacion grana d’ua justa castigada ;
Per la vièrja venuda que an desabilhada ;
Per lo hilh dont la mair ei estada infamiada,
Que’vs saludi, Maria…
Per la vielha qui cai plegant devath lo pés
Cridant : « Mon Diu !» ; per lo malurós qui jamés
No’s podó emparar sus ua amor umana,
Coma la crotz deu hilh sus Simon de Cirana ;
Per lo chivau cadut talament que s’ahana,
Que’vs saludi, Maria…
Per los quat’aurizonts crucificant lo monde ;
Per los de qui la carn s’esglacha en tròçs immondes ;
Per los qui n’an mes pè, per los qui n’an mes man ;
Per lo malaut perdut e qui’s moreish en jaç,
E per l’innocent pres per un murtrèr brutàs,
Que’vs saludi, Maria…
Per la mair aprenent que son hilh ei garit ;
Per l’ausèth aperant l’ausèth cadut deu nit ;
Per la flor qui a set e troba la rosada ;
Per lo poton perdut e la gaujor balhada,
E per lo mendicant qui descobreish moneda,
E per noste Jan-Lois qui estè òmi bon,
Que’vs saludi, Maria…
ErA rentrada d’Aigaberdenc
Eths cors d’Aigaberdenc que tornan préner : Dijaus 9 d’octobre a Sent-Savin, a siés òras deth ser (18h). Que ns’amassaram ena sala der’Abadia, a costat dera glèisa. Sala de devath a man esquèrra.
Eth lendoman, divés 10 d’octobre a Arrens, a ueit òras deth ser (20h), que’s tiérà ua serada ath torn de Miquèu de Camelat, vietz escotar a Joan Salles-Loustau qui nse parlarà de Miquèu de Camelat. En seguint eth espectacle (en francés) « Eras nostas Istuèras », que serà dat.
Dia d’Estudis Aigaberdenc 2025/
Divés 20 que ièram uns 29 deth cors d’Aigaberdenc e deth cors der’UTL Tarba a descobrir era vila d’Aush. Gavidats eth maitin per Joan-Miquèu Espinassa, en mensprètz dera calorassa, qu’èm hèit ua virada pera vila hauta, der’evocacion d’Elimberri ath Intendent Antòni Megret (non, pas lo comissari) d’Etigny en passant per’esplendor deths veiriaus d’Arnaut de Mòlas ena catedrau. Eth vrèspe eth teatre ar’italiana e eth Musèu deras Americas que ns’arcuelhón. En aqueste musèu qu’i podom apreciar, hòra deras colleccions precolombianas esmiraglantas, quauques objèctes istorics associats ath noste ermite lavedanés Sent Orens qui estó arquevesque d’Aush.